Hij had nog maar drie uur een volledig kostuum aan, maar hij had zich buiten donkerblauw ook gewikkeld in een arrogantie die niet bij zijn normale karakter paste. Hij pakte zijn glas losser vast, deed iets neerbuigender over de zalmtoastjes, sprak sommige klemtonen enorm overdreven uit. Opeens was carnavalmuziek niet meer de norm, maar pochte hij over die keer dat hij Norah Jones live zag. En het erge was, hij deed alsof hij het meende. En dat alles met het hemd uit de broek. Op oudejaar worden sommige een ander mens. Zeker met een kostuum aan. Wat een lul, die gast in de spiegel.