Pale ale op zijn best, niet zo goed dus 😢🍻

Blond-amberkleurig bier, lekker bittere smaak,lange bittere afdronk

Na sommige dagen heb ik nodig om de dag neer te leggen met een beetje Pint Please poëzie. In een dag waar je wat meemaakt. Morgen komt Maurane haar diepvries halen, samen met nog enkele andere spullen. Daarna zal haar fysieke aanwezigheid definitief uit dit appartement verdwenen zijn, haar psychische aanwezigheid staat in onzichtbare inkt op de muren geschilderd. Alleen ik kan het zien. Straks niet meer, aangezien mijn dagen hier ook aan het aftellen zijn. De baan, de zon en twee andere fietsers. Soms zij in mijn kielzog, andere momenten ik in hun slipstream. Soms spierballengerol op dokkerende jaagpaden. Je zou het kunnen zien als nutteloos transport, op een weg die ergens wel uitkomt maar nergens naartoe leidt. Unkerzak. De zon zakt buiten beeld naar onze ondergrens, de lucht volgt zich met roze en felblauw. We staren mijmerend vooruit, over de blokkige rijhuizen en spitsige lantaarnpalen. Onze woorden dwarrelen door de doffe lucht, de graspollen komen amper tot hier. We kunnen geopolitieke kwesties bespreken in plastic kuipstoelen, geven kwinkslagen aan elkaar zonder de social distancing te verbreken. Na deze dag drink ik iets. Niet uit goesting, niet voor de alcohol. Om even de gedachten te kanaliseren bij een glas bier.