Illan 2. sena pitkästä aikaa kiva mustikkamehu 🇷🇺pojilta..

0,5l can from Rastal Craft Master One pint. Beautiful blueberry juice color. Foam was too fast for the camera. Unpleasant clumps of sediment came from the bottom of the can. I didn't pour carefully enough. Makes the beer seem a bit dirty and unappealing... Scent is intensively blueberryish and sweet. Carbonation is low, almost flat. Mouthfeel is a tad watery. Taste has a lot of blueberries in it with loads of sweetness from the lactose. Berries taste a bit artificial, but luckily just a little. Some salt and sourness linger on the back of your tongue. Malts are pretty much non-existent, just a faint note of hay. Some yeast here and there. No bitterness at all. Ends with sweet blueberry juice aftertaste. Not sure what to think of this one. It's quite easy to drink and pretty tasty, but there is something wrong with the overall taste. Maybe it's the lactose that causes the sweetness and artificial feeling? And the amount of sediment is really disgusting too.. 🤢 I'm pretty sure the price wasn't correct (2,99€) as this has almost six months until best before date. That taken into account, this was a good purchase.

Mustikka gose, mehua jossa ei hiiva tai mallas maistu. Ihan toimiva.

Ik wou eerst iets koud en kil schrijven. Iets over het leven dat ik mis, de 'joie de vivre'. Ik voel me Harry Potter die met Expecto Patronum de coronadementor niet kan afweren, net zoals velen. Maar ik belet me om alleen te focussen op the dark side of the moon. Toen ik gisteren met m'n papa naar Dranken Geers reed voor een nieuwe lading bier zag ik voor de oprit van de snelweg in Erpe-Mere het reclamebord van de plaatselijke sportwinkel. In het verleden stond er 'Loopbanden' of 'Sporthorloges' geschreven. Maar de rode letters gaven deze maal 'Hoop doet leven' weer, zoals de hit van Will Tura. De enige man die echt kan zingen volgens mijn opa, buiten Helmut Lotti. Nu ik dit hier schrijf heb ik net 3 keer de hit van Arthur Blanckaert beluisterd en op dit moment warm ik me aan dit nummer. Hoop doet leven kan soms een holle zin lijken, maar nu knik ik bevestigend met een traan in de ogen. Zonder hoop kan men niet leven. Je staat niet alleen, met vrienden en familie om je heen. Van geboorte tot het ten grave gaan, Will beschrijft het allemaal. De eindigheid van alles kan je ook terugvinden, als je goed zoekt. Merci Will. Ga maar door zolang je kan. Maar ik onthoud vooral dat je er nooit alleen voor staat. Er zijn altijd vrienden, familie en voor wie dat lust, is er ook altijd goed bier ter beschikking. Maar dit biertje voldoet niet aan het laatste.